ساقی پیاله پر کن یاری دگر رسیده 

گویی پس از هزار شب صبح و سحر رسیده 

رویی بسان خورشید سرو است قامت او

بر من که سوخته باغم شاید ثمر رسیده 

گیسوی چون کمندش دام است عاشقان را

او رهزن دل من با صد شرر رسیده 

یارب سخن چه زیبا بر لب همی نشاند

اگه شوید یاران صاحب خبر رسیده 

زخمی که بر دلم بود از دوست مانده بر جا

انکس که بر دل من چونان تبر رسیده 

زنجیر صد علاقه دیگر گسستم  از او

چون کاروان عیشم با صد نفر رسیده 

وقت است پیر مارا عیش و طرب عمادا

چون موسم گل ارا همچون قمر رسیده 

دیگر مبند چشمت انجا که دلبری هست 

بگشای دیدگان راوقت نظر رسیده .